Changeset 158996 in webkit
- Timestamp:
- Nov 9, 2013 3:14:37 AM (10 years ago)
- Location:
- trunk/PerformanceTests
- Files:
-
- 2 edited
Legend:
- Unmodified
- Added
- Removed
-
trunk/PerformanceTests/ChangeLog
r158920 r158996 1 2013-11-09 Antti Koivisto <antti@apple.com> 2 3 Add subtest for word-break:break-all to Layout/line-layout-simple.html 4 https://bugs.webkit.org/show_bug.cgi?id=124103 5 6 Reviewed by Andreas Kling. 7 8 * Layout/line-layout-simple.html: 9 10 Combination "white-space:pre-wrap; word-break:break-all" is common for pure text. 11 1 12 2013-11-08 Antti Koivisto <antti@apple.com> 2 13 -
trunk/PerformanceTests/Layout/line-layout-simple.html
r158920 r158996 361 361 </pre> 362 362 <pre style="white-space:pre-wrap"> 363 <h4>ARGUMENTUM</h4> 364 <p> 365 L. Sergius Catilina, homo patricii generis, magna vi et animi et 366 corporis, sed ingenio malo pravoque, praetorius, qui iam a. u. c. 689 367 caedem consulum facere eaque facta rerum potiri constituerat, casu autem 368 rem perficere prohibitus erat, ascitis ad consilium rei publicae 369 opprimendae hominibus omnis generis perditissiis atque audacissimis, quos 370 inopia, cupiditas, scelera stimulabant, consulatum in annum 691 p. u. c. 371 petivit, sed cum, quae in animo habebat, perniciosa rei publicae consilia 372 parum occultata essent, studiis bonorum omnium M. Tullius Cicero una cum 373 C. Antonio consul factus est. Qua re commotus L. Catilina M. Cicerone 374 C. Antonio consulibus cupidius etiam sua consilia recepit, quibus maxime 375 Ciceronis consulis diligentia restitit ad quem Catilinae eiusque sociorum 376 consilia a Fulvia, muliere nobili, quae rem habebat cum Q. Curio, qui 377 particeps fuit conspirationis illius, deferebantur. Cum autem ista mala 378 consilia contra salutem rei publicae a coniuratis inita apertius iam 379 agitarentur, senatus consultum factum est, darent operam consules, ne quid 380 res publica detrimenti caperet, effectumque est, ut Catilina spe 381 consulatus, quem in proximum annum petebat, excideret, designarenturque 382 D. Silanus et L. Murena. Quae cum ita essent, L. Catilina, qui iam ante 383 per Italiam ad homines seditiosos, maxime veteres L. Sullae milites, 384 concitandos nuntios miserat, ad C. Manlium, qui Faesulas, in urbem 385 Etruriae munitam, manum armatorum coegerat, proficisci constituit et 386 bellum patriae inferre convocatisque nocte, quae inter VIII et VII Id. 387 Novembres erat, sociis in domum M. Porci Laecae consilium, quod ceperat, 388 aperuit. Qua in congregatione nocturna duo equites Romani Ciceronem 389 consulem illa ipsa nocte ante lucem, cum sicut salutaturi eius domum 390 intrassent, interficiendum receperunt. M. Cicero vitatis insidiis proximo 391 die, qui fuit a. d. VI Id. Novembres, dispositis praesidiis senatum in 392 templum Iovis Statoris convocavit, quo cum Catilina quasi sui purgandi 393 causa venisset, Cicero eam, quae infra legitur, orationem in Catilinam 394 vehementissime invehens habuit. 395 </p> 396 <p> 397 Quo usque tandem abutere, Catilina, patientia nostra? quam diu etiam 398 furor iste tuus nos eludet? quem ad finem sese effrenata iactabit 399 audacia? Nihilne te nocturnum praesidium Palati, nihil urbis vigiliae, 400 nihil timor populi, nihil concursus bonorum omnium, nihil hic munitissimus 401 habendi senatus locus, nihil horum ora voltusque moverunt? Patere tua 402 consilia non sentis, constrictam iam horum omnium scientia teneri 403 coniurationem tuam non vides? Quid proxima, quid superiore nocte egeris, 404 ubi fueris, quos convocaveris, quid consilii ceperis, quem nostrum 405 ignorare arbitraris? O tempora, o mores! Senatus haec intellegit. consul 406 videt; hic tamen vivit. Vivit? immo vero etiam in senatum venit, fit 407 publici consilii particeps, notat et designat oculis ad caedem unum 408 quemque nostrum. Nos autem fortes viri satis facere rei publicae videmur, 409 si istius furorem ac tela vitemus. Ad mortem te, Catilina, duci iussu 410 consulis iam pridem oportebat, in te conferri pestem, quam tu in nos 411 [omnes iam diu] machinaris. An vero vir amplissumus, P. Scipio, pontifex 412 maximus, Ti. Gracchum mediocriter labefactantem statum rei publicae 413 privatus interfecit; Catilinam orbem terrae caede atque incendiis vastare 414 cupientem nos consules perferemus? Nam illa nimis antiqua praetereo, quod 415 C. Servilius Ahala Sp. Maelium novis rebus studentem manu sua occidit. 416 Fuit, fuit ista quondam in hac re publica virtus, ut viri fortes 417 acrioribus suppliciis civem perniciosum quam acerbissimum hostem 418 coercerent. Habemus senatus consultum in te, Catilina, vehemens et grave, 419 non deest rei publicae consilium neque auctoritas huius ordinis; nos, nos, 420 dico aperte, consules desumus. Decrevit quondam senatus, ut L. Opimius 421 consul videret, ne quid res publica detrimenti caperet; nox nulla 422 intercessit; interfectus est propter quasdam seditionum suspiciones 423 C. Gracchus, clarissimo patre, avo, maioribus, occisus est cum liberis 424 M. Fulvius consularis. Simili senatus consulto C. Mario et L. Valerio 425 consulibus est permissa res publica; num unum diem postea L. Saturninum 426 tribunum pl. et C. Servilium praetorem mors ac rei publicae poena 427 remorata est? At [vero] nos vicesimum iam diem patimur hebescere aciem 428 horum auctoritatis. Habemus enim huiusce modi senatus consultum, verum 429 inclusum in tabulis tamquam in vagina reconditum, quo ex senatus consulto 430 confestim te interfectum esse, Catilina, convenit. Vivis, et vivis non ad 431 deponendam, sed ad confirmandam audaciam. Cupio, patres conscripti, me 432 esse clementem, cupio in tantis rei publicae periculis me non dissolutum 433 videri, sed iam me ipse inertiae nequitiaeque condemno. Castra sunt in 434 Italia contra populum Romanum in Etruriae faucibus conlocata, crescit in 435 dies singulos hostium numerus; eorum autem castrorum imperatorem ducemque 436 hostium intra moenia atque adeo in senatu videmus intestinam aliquam 437 cotidie perniciem rei publicae molientem. Si te iam, Catilina, 438 comprehendi, si interfici iussero, credo, erit verendum mihi, ne non 439 potius hoc omnes boni serius a me quam quisquam crudelius factum esse 440 dicat. Verum ego hoc, quod iam pridem factum esse oportuit, certa de 441 causa nondum adducor ut faciam. Tum denique interficiere, cum iam nemo 442 tam inprobus, tam perditus, tam tui similis inveniri poterit, qui id non 443 iure factum esse fateatur. Quamdiu quisquam erit, qui te defendere 444 audeat, vives, et vives ita, ut [nunc] vivis. multis meis et firmis 445 praesidiis obsessus, ne commovere te contra rem publicam possis. Multorum 446 te etiam oculi et aures non sentientem, sicut adhuc fecerunt, 447 speculabuntur atque custodient. 448 </p> 449 </pre> 450 <pre style="white-space:pre-wrap; word-break:break-all"> 363 451 <h4>ARGUMENTUM</h4> 364 452 <p>
Note: See TracChangeset
for help on using the changeset viewer.